به نوشته ال موندو، هوگو چاوز خطاب به پادشاه اسپانیا گفت:آقای پادشاه آیا شما از وقوع کودتای ضد دولتی سال 2002 در ونزوئلا مطلع بودید؟
رییس جمهوری ونزوئلا ضمن بیان مطلب فوق افزود:به خاطر دارم در زمان کودتای سال 2002 و زمانی که من در زندان به سر می‌بردم مانوئل بیتورو سفیر وقت اسپانیا به همراه چارلز شاپیرو سفیر آمریکا در ونزوئلا خندان از کاخ میرافلورس(کاخ ریاست جمهوری ونزوئلا) خارج شدند.
چاوز افزود: بسیار سخت می‌توان تصور کرد که سفیر اسپانیا در زمان کودتا بدون موافقت شما(منظور پادشاه اسپانیا) در کاخ ریاست جمهوری ونزوئلا حضور پیدا کند. درست به همین خاطر است که من اکنون خشم پادشاه را درک می‌کنم. اشاره چاوز به واقعه روز شنبه نوامبر و واژگان ملامت بار پادشاه خطاب به وی بود ، چاوز در سخنانی در هفدهمین اجلاس ایبرو امریکن، خوسه ماریا اسنار نخست وزیر سابق اسپانیا را فاشیست توصیف کرده بود.[اختلاف سران ونزوئلا و اسپانیا در اجلاس ایبرو امریکن]
چاوز که آخرین ساعات حضور خود در سانتیاگو د چیله پایتخت شیلی را سپری می‌کرد، گفت: پاسخی که من در قبال سوال چرا خفه نمی‌شوی؟ ارائه می‌دهم این است: آقای پادشاه ما پانصد سال خاطره تایخی داریم(اشاره چاوز به حضور استعماری اسپانیا در آمریکای جنوبی) ما هیچگاه سکوت نمی‌کنیم آنهم در برابر اظهارات یک پادشاه.
چاوز گفت: اگر این اظهارات روابط میان اسپانیا و ونزوئلا را خدشخه دار می‌کند، مقصر من نیستم. من هیچگاه کلیت دولت اسپانیا را خطاب قرار نداده‌ام و فقط به یکی از نخست وزیران سابق اسپانیا در سخنانم اشاره کرده‌ام.
رییس جمهوری ونزوئلا در ادامه ابراز امیدواری کرد که سخنان اخیر وی خدشه به مذاکرات ر ونزوئلا و اسپانیا وارد نکند: " زیرا خدشه دار شدن روابط دو کشور و عدم مذاکره میان سران دو کشور به سایر زمینه‌ها در روابط فی مابین خدشه وارد می‌کند.اسپانیا بانک‌های زیادی در ونزوئلا دارد که ما به آن‌ها و فعالیتشان احترام گذاشته‌ایم. آن‌ها شرکت‌های بسیاری در ونزوئلا دارند که فعالیت خود را در زمانی که اقتصاد خصوصی بر ونزوئلا حاکم بود، آغاز کرده بودند.
چاوز خاطر نشان کرد به رغم این احوال به نیکلاس مادورو ماموریت داده‌ام تا برای اجتناب از افزایش تنش در روابط فی مابین با همتای اسپانیایی خود گفت و گو کند.
هوگو چاوز گفت: پس از پایان اجلاس کشور‌های ایبرو امرکین در کنار خوسه لوییس ساپاترو نخست وزیر اسپانیا به صرف نهار مشغول شدیم و او هیچگونه ابراز ناراحتی درباره وقایع اجلاس به من نکرد.
کودتای سال 2002
در آوریل سال 2002 و پس از وقوع ناآرامی‌ها در کاراکاس پایتخت ونزوئلا، لوکاس رینکون رومرو فرمانده وقت ستاد مشترک نیرو‌های مسلح این کشور به طور ناگهانی از کناره گیری هوگو چاوز از مقام ریاست جمهوری ونزوئلا خبر داد.
البته هیچگاه سندی مکتوب از استعفای چاوز به دست نیامد، چاوز نیز در مصاحبه‌ای که شبکه بی بی سی با وی در سال 2005 انجام داد گفت: اعلام استعفای او به دروغ انجام گرفته بود، متعاقب انتشار خبر استعفای چاوز، وی دستگیر و به پایگاهی نظامی منتقل شد. نظامیان کودتاچی نیز اداره کشور را به پدرو کارمونا واگذار کردند که این فرد با سوءسیاست فرامینی مبنی بر تغییرات عمده در سیاست‌های اجتماعی واقتصادی داد و مجلس ونزوئلا و دیوان عالی این کشور را منحل اعلام کرد. او همچنین نام جمهوری بولیواری ونزوئلا را به نام جمهوری ونزوئلا تغییر داد. تمامی این فرمین در مدتی کمتر از دو روز صادر شدند.
در نتیجه صدور این فرامین افراط گرایانه مردم ناراضی و تعداد زیادی از طرفداران چاوز به خیابان‌ها ریختند و خواستار سرنگونی رژیم کودتا شدند. در نهایت سربازان وفادار به چاوز در ارتش ونزوئلا به کاخ ریاست جمهوری حمله برده و دولت موقت این کشور که کوتاه ترین دوره زمامداری در ونزوئلا را تجربه کرده بود، سرنگون کردند.بخشی دیگر از نظامیان ونزوئلایی نیز چاوز را آزاد کرده و او مجددا در روز 13 آوریل مقام ریاست جمهوری را پس از قریب به دو روز، مجددا در دست گرفت.
نکته جالب این که چاوز پس از به قدرت رسیدن مجددا لوکاس رینکون رومرو فرمانده ستاد نیرو‌های مسلح ونزوئلا را که با کودتاچیان همراهی کرده بود را به این مقام برگزید، رینکون رومرو بعدها از سوی چاوز به مقام وزارت کشور ونزوئلا نیز منصوب شد.
